FilmRecensiesTV review:

Een markante filmposter, een jonge, redelijk onervaren Engels-Russische regisseur Ilya Naishuller, de schrijver van de John Wick serie Derek Kolstad , een vleugje Deens topactrice en filmvrouw Connie Nielsen en de ruim 80-jarige filmvader Christopher Lloyd en dan een hoofdrol voor multi-talent  Bob Odenkirk die ooit nog in de jaren tachtig een Emmy won als schrijver voor de Saturday Night Live: 

Robert John Odenkirk was born in Berwyn, Illinois, to Barbara (Baier) and Walter Odenkirk, who worked in printing. His ancestry includes German and Irish. He grew up in Naperville, IL, the second of seven children

Het verhaal van een huisvader

Bob speelt huisvader Hutch Mansell, die direct aan het begin van de film te maken krijgt met twee inbrekers die hij en zijn zoon moeten laten gaan als Hutch liever geen geweld duldt in zijn woning.

A bystander who intervenes to help a woman being harassed by a group of men becomes the target of a vengeful drug lord.

Het is een gewelddadig verleden dat huisvader Hutch duidelijk achter zich wil laten. Zelfs zijn kinderen zien Hutch als een gewone, burgelijke man des huizes waar weinig agressie in zit. Deze overtuigende tegenstelling maakt de aanvang van de film Nobody zeer aantrekkelijk en boeiend. Als blijkt dat een speeltje van dochter tijdens de inbraak is verdwenen, lijkt Hutch niet meer die gewone huisvader. Hij gaat op basis van een getoonde tatoeage op zoek naar de inbrekers en neem zijn wraak. Op de terugreis neemt Hutch – geheel in context van zijn huisvaderschap – het openbaar vervoer en stuit op een groep jongeren die in een bijna lege bus een jong meisje lastig vallen.

We zien de film kantelen als blijkt dat Hutch in de bus een familielid van een befaamd en berucht Russisch maffiabaas genaamd Yulian te pakken heeft gekregen. Ook Yulian is excentriek en zingt en danst in zijn eigen nachtclub. Zowel de maffiabaas als agressieve huisvader Hutch lijken hiermee overduidelijk de clichéglamour te willen doorbreken. We zien overduidelijk een sociale huisvader die soft lijkt maar ook assertief gewelddadig kan zijn in de meest extreme betekenis. De zachte kanten van twee gewelddadige hoofdrolspelers maken de film tot een opvallende actie(game)film dat in de verte doet denken aan de Die Hard serie. Het feit dat Odenkirk ook producent was van deze film, verklaart het feit dat de film overduidelijk het randje opzoekt en Odenkirk vermoedelijk veel stunts zelf heeft gedaan.

Hilarisch gewelddadig en boeiend

De film is in de tweede helft toch vooral hilarisch gewelddadig. Als Hutch – die zich continu ‘Nobody’ blijft noemen – bezoek krijgt van Russische metgezellen van Yulian, wordt zijn huis letterlijk tot de grond toe afgebrand. Zijn nuchtere vrouw en twee kinderen zijn inmiddels gevlucht en in veiligheid gesteld. Het feit dat de Russen de huisvader in zijn woning opzoeken, maakt de wraakzucht nog erger en brengt de originele actiefilm tot een aaneenschakeling van acties op extreme hoogte. Het wordt hilarisch als gepensioneerd vader David Mansell (Christopher Lloyd) zich met de zaak gaat bemoeien en samen met zijn zoon het Russisch imperium afbrandt. Letterlijk. We zien vervolgens een film die doet denken aan een moderne, snelle Death Wish met snelle dialogen, creatieve actiescènes die dan ook net op tijd stoppen op het moment dat het wel heel hilarisch en ongeloofwaardig wordt.